เรื่องเล่ามาตั้งแต่ตอนท่านทะไลลามะองค์ที่ 13 สิ้นพระชนม์ แล้วก็ต้องมีการตามหาองค์ทะไลลามะที่จะกลับมาจุติเป็นทะไลลามะองค์ต่อไป เมื่อพบตัวเด็กที่เชื่อว่าเป็นองค์ทะไลลามะแล้วก็มีการเสี่ยงทาย พร้อมกับนำสิ่งของขององค์ทะไลลามะ องค์ที่ ๑๓ มาด้วย แล้ววางปนกับสิ่งของหลายอย่างให้เด็กเลือกจับ ซึ่งเด็กก็เลือกได้ถูกต้อง ทั้งยังบอกว่า “ของฉัน ของฉัน” ทำให้คณะค้นหา มั่นใจว่าได้พบแล้ว แต่ก็ยังมีเด็กอีกคนหนึ่งที่อยู่ในข่ายที่ต้องไปพิสูจน์ แต่ท้ายที่สุด เด็กน้อยลาโม ดอนดุบ ก็ได้รับการยอมรับว่าเป็นทะไลลามะ องค์ที่ ๑๔
การค้นพบ และทดสอบแล้ว เด็กจะถูกนำไปอยู่วัด และได้รับการบำรุงเลี้ยงจากพระ ซึ่งต้องเอาใจใส่ พิถีพิถัน และเข้มงวดกวดขันมาก เพื่อให้จิตใจของเด็กน้อย ได้ตระหนักถึงต้นกำเนิดอันศักดิ์สิทธิ์ และภาระหน้าที่อันยิ่งใหญ่ที่รออยู่เบื้องหน้า เมื่อเด็กมีอายุได้ราว ๑๖-๑๘ ปี ก็จะได้รับการสถาปนาให้เป็น “เกียลวา รินโปเช่” หรือ “องค์ทะไลลามะ” ปกครองทิเบต ทั้งฝ่ายบ้านเมือง และฝ่ายศาสนา
เรื่องทั้งหมดนี้เป็นเรื่องจริงตั้งแต่วัยเด็กของท่านทะไลลามะองค์ที่ 14 และถ่ายทอดให้เห็น ประวัติศาสตร์ของทิเบต และเหตุที่ท่านต้องลี้ภัย ไปพำนักอาศัยที่ธรรมศาลา ประเทศอินเดีย จนมาถึงปัจจุบันนี้
หนังเรื่องนี้เมื่อคราวออกฉายเมื่อปี 1997 ทำเอาการเมืองจีนต้องสั่นสะเทือน อีกทั้งผู้กำกับมือดีอย่าง Martin Scorsese ก็กลาย เป็น 1 ใน 50 ของบัญชีรายชื่อบุคคลที่ห้าม เหยียบแผ่นดินทิเบต